Φαντάζομαι ότι όλοι μας το έχουμε πει, μας το έχουν πει και μας αρέσει όταν το ακούμε. Τα ερωτευμένα ζευγάρια που ένωσαν ισόβια τις ζωές του με τα δεσμά του γάμου έχουν ανταλλάξει τέτοια λόγια αγάπης και την συγκεκριμένη περίοδο πραγματικά το πίστευαν. Τότε γιατί οι χωρισμοί και τα διαζύγια ολοένα και αυξάνουν; Πού πήγαν όλοι αυτοί οι όρκοι παντοτινής αγάπης; Μην με παρεξηγείτε, θεωρώ την αγάπη από τα πιο όμορφα και δυνατά συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος και τις πετυχημένες γεμάτη αγάπη σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο τις θαυμάζω. Η μακροβιότητα όμως μιας αγάπης αποδεικνύεται μόνο στη πορεία και εν τέλει στο τέρμα της. Την προκαταβολική δήλωση «Θα σε αγαπώ για πάντα!» την θεωρώ όχι μόνο ανόητη αλλά και επικίνδυνη για τις σχέσεις. Δημιουργεί αν μη τι άλλο μια λανθάνουσα ασφάλεια και εφησυχασμό. Δηλαδή μας λες ότι μπορώ να αδιαφορήσω, να παραμελώ, να γίνω τύραννος, εκνευριστικός, μίζερος, βαρετός, βίαιος…. αλλά εσύ θα με αγαπάς για πάντα. Θαυμάσια! Αλήθεια πόσες φορές έχουμε ακούσει για περιπτώσεις ατόμων που έχουν ανεχτεί απαράδεκτες συμπεριφορές στο όνομα της αγάπης.
Η αγάπη αποδεικνύεται με πράξεις, πράξεις και πάλι πράξεις και όχι με ωραία λόγια και ατάκες που απλά μας κολακεύουν και μας «κοιμίζουν». Όσο για την διάρκεια της σχέσης θέλει δουλειά και φροντίδα και όχι ρομαντικούς μύθους στυλ «Η αληθινή αγάπη διαρκεί για πάντα». Ας είμαστε λοιπόν λιγότερο «ρομαντικοί» και περισσότερο συνετοί και ρεαλιστές και μόνο τότε θα μπορούμε με καθαρό μυαλό να χτίζουμε ισορροπημένες και υγιείς σχέσεις που θα απολαμβάνουμε για πολύ καιρό και γιατί όχι για μια ζωή!
Η αγάπη αποδεικνύεται με πράξεις, πράξεις και πάλι πράξεις και όχι με ωραία λόγια και ατάκες που απλά μας κολακεύουν και μας «κοιμίζουν». Όσο για την διάρκεια της σχέσης θέλει δουλειά και φροντίδα και όχι ρομαντικούς μύθους στυλ «Η αληθινή αγάπη διαρκεί για πάντα». Ας είμαστε λοιπόν λιγότερο «ρομαντικοί» και περισσότερο συνετοί και ρεαλιστές και μόνο τότε θα μπορούμε με καθαρό μυαλό να χτίζουμε ισορροπημένες και υγιείς σχέσεις που θα απολαμβάνουμε για πολύ καιρό και γιατί όχι για μια ζωή!
ΓΙΑΤΙ Ο ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΟ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ ΔΟΜΗΜΕΝΗ ΚΟΝΩΝΙΑ ΜΑΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΜΕΤΡΩΝΤΑΙ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΜΑΣ (ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ)ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ!!! ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΚΙΝΗΤΑ, ΠΟΥ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ ΑΣΧΗΜΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ "ΑΤΥΧΟΣ" ΓΑΜΟΥΣ (ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΜΑΣ "ΦΡΕΝΑΡΟΥΝ" ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ) ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΑΤΟΦΙΑ ΠΟΥ ΝΑΙ ΘΑ ΠΟΥΜΕ Σ' ΑΓΑΠΩ - ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΣΤΕΡΙΩΣΕΙ. ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ. ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ- ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ Σ' ΑΓΑΠΩ. ΑΝ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Μα δεν διαφωνώ βασικά με αυτά που λες. Σίγουρα οι σχέσεις δεν πρέπει να βασίζονται στα υλικά αγαθά αλλά πες μου όμως πόσες γυναίκες έχουν επαναπαυτεί στο «σ’αγαπώ» και «θα σε αγαπώ για πάντα» του άντρα τους, αλλά στο τέλος ο κύριος άρχισε να κάνει αλλού την ζωή του γιατί η πρώην λατρεμένη αγαπημένη του είχε επαναπαυτεί στο «για πάντα» άφησε την δουλειά της, τα ενδιαφέροντά της την προσωπικότητά της, τα θέλω της και κατάντησε απλά μια «πατερίτσα» στις ανάγκες του. Μετά κρέμονται επάνω του από ανάγκη πλέον και όχι από αγάπη. Έχω ακούσει πάμπολλες γυναίκες, γνωστές και φίλες, να μου λένε «Θα έφευγα, θα τον παρατούσα, αλλά τώρα πια δεν μπορώ να βρω δουλειά και εξαρτάμαι οικονομικά από αυτόν». Η αποψή μου λοιπόν έχει βγεί από την σκληρή πραγματικότητα στις σχέσεις που έχω συναντήσει μέχρι σήμερα χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περισσότερα ζευγάρια που ξέρω απλά ανέχονται πια ο ένας τον άλλον. Άσχημο αυτό μου κάνει και μένα, απελπιστικό και αναρωτιέμαι γιατί να μην μπορούν τα συναισθήματα αυτά vα διαρκούν για πάντα. Θεωρώ μια αγαπημένη σχέση ότι πιο όμορφο και σημαντικό για μια ευτυχισμένη ζωή και λυπάμαι για τις σχέσεις που λήγουν έτσι. Και βέβαια θα πρέπει να αφενόμαστε στα συναισθήματα και να ζούμε έντονα την αγάπη μας αλλά επιμένω, το "για πάντα" μένει να αποδειχτεί στο τέλος. Αγάπα πολύ σήμερα, πάρα πολύ, και το κάθε συναίσθημα του σήμερα να είναι ξεχωριστό, να το εκτιμάς σαν το πιο σπάνιο δώρο και τότε ίσως διαρκέσει για πάντα.