Η παραδοσιακή πυραμίδα τροφίμων εδώ και χρόνια ήταν το πρότυπο της σωστής διατροφής. Πρόσφατα όμως όλο και περισσότεροι διαιτολόγοι αναγνωρίζουν τις ατέλειες που την διέπουν. Βασικά η πυραμίδα συνιστά άφθονο ψωμί, δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά, λαχανικά και φρούτα. Όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητο μέρος μιας ισορροπημένης και σωστής διατροφής, αλλά
ανήκουν όλα στην κατηγορία των υδατανθράκων.
Η συνολική κατανάλωση που προτείνει (μέχρι και έντεκα μερίδες) είναι τελικά υπερβολικά μεγάλη και αναλογικά πολύ μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα διατροφικά συστατικά (δηλ πρωτεΐνες και καλά λιπαρά). Είναι σίγουρο δε, ότι έχει παραπλανήσει πολλές γυναίκες στο να πιστεύουν (μια από αυτές και εγώ κάποτε) πως εάν η διατροφή τους απαρτίζεται από τρόφιμα αυτής της κατηγορίας έχουν εξασφαλίσει μια υγιεινή διατροφή. Αν την ακολουθούμε όμως ακόμα και αν οι ημερήσιες θερμίδες μας είναι μέσα στο θερμιδικό όριο το πιο πιθανό είναι να βάλουμε λίπος και να χάσουμε μυϊκό ιστό. Μπορεί να μην φανεί ότι βάλαμε κιλά με βάση την ζυγαριά μας αλλά να αυξήσουμε την περίμετρό μας και να αφρατέψουμε.
H πυραμίδα τροφίμων επίσης υποθέτει ότι πρέπει να αποφεύγουμε όλα τα λίπη. Δεν ξεχωρίζει τα υγιεινά λιπαρά(πχ ελαιόλαδο, ξηροί καρποί λινέλαιο, ψάρια ) από τα βλαβερά trans-λίπη που είναι βιομηχανοποιημένα και τεχνητά επεξεργασμένα λίπη και βρίσκονται σε πολλές συσκευασμένες τροφές όπως γλυκά και αλμυρά σνακ.
Μια άλλη πιο αποτελεσματική πυραμίδα διατροφής, είναι η λεγόμενη πυραμίδα χαμηλών υδατανθράκων. Είναι καλύτερη από την προηγούμενη και (ιδίως στα άτομα με ευαισθησία στους υδατάνθρακες) προάγει περισσότερο την απώλεια σωματικού λίπους (προσέχοντας βέβαια πάντοτε και το σύνολο των θερμίδων εννοείται). Πάντως ή γνώμη μου είναι ότι και η συγκεκριμένη το τραβάει στο άλλο άκρο και ότι είναι υπερβολικά και άσκοπα αυστηρή με τους αμυλούχους υδατάνθρακες τα δημητριακά και ιδίως τα όσπρια! (τρίτη σειρά στην από την κορυφή). Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι σαφέστατα δύσκολο να την υιοθετήσουν μακροχρόνια.
Η παρακάτω θεωρώ ότι προτείνει μια πιο ισορροπημένη διατροφή και πιστεύω ότι είναι η καλύτερη απ’όλες χωρίς ακρότητες και υπερβολές. Μπορούμε να την έχουμε σίγουρα αν μη τι άλλο για μια γενική καθοδήγηση.
Το πρόβλημα όμως με όλα αυτά τα μοντέλα διατροφής και όλες τις σχετικές θεωρίες είναι ότι γενικεύουν πολύ το διατροφικό πλάνο και σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψη αν μη τι άλλο τις διαφορετικές μεταβολικές ανάγκες του κάθε ανθρώπου.
Τελικά εδώ που το σκέφτομαι εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα ταλέντο να καταφέρνουμε πάντοτε να κάνουμε τα απλά θέματα πολύπλοκα και ενώ η διατροφή μας θα έπρεπε να είναι αυτονόητη έχει καταντήσει ένα μυστήριο και ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και περίπλοκα θέματα που καλούμαστε να λύσουμε.
Αναρωτιέμαι γιατί η παχυσαρκία άραγε είναι μια από τις μάστιγες της εποχής μας; Φταίνε μήπως τα ζαχαροπλαστεία που έχουν φυτρώσει σε κάθε γειτονιά, τα ράφια των σουπερμάρκετ γεμάτα με τυποποιημένες τροφές; Οι υπνωτικές διαφημίσεις στην τηλεόραση; τα περίπτερα σε κάθε γωνιά του δρόμου με όλα τα γλυκά και αλμυρά σνακ διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή; Όπου τελικά και αν στρέψουμε το βλέμμα μας θα δούμε ακατάλληλα διατροφικά σκευάσματα να μας περικυκλώνουν, να μας γοητεύουν γευστικά και να είναι άμεσα εύκαιρα στο πρώτο «τσίμπημα» της πείνας και λιγούρας που θα νιώσουμε. Καταναλώνουμε πρώτα καλά καλά ότι άχρηστο διατροφικά κυκλοφορεί και μετά ψαχνόμαστε για το μυστικό αυτό τέλειο σύστημα που θα φέρει την επανάσταση στον χώρο της διατροφής.
Ας εστιάσουμε επιτέλους στα βασικά. Ας προτιμούμε φυσικές τροφές, τροφές που παράγει η φύση και όχι τις συσκευασμένες από κάποιο εργοστάσιο, ας καταναλώνουμε με μέτρο λίγο απ’ όλα και ας προτιμούμε τους πιο υγιεινούς τρόπους μαγειρέματος. Ίσως τελικά το μυστικό δεν βρίσκεται στα πορίσματα μιας ακόμα έρευνας κάπου στο μακρινό μέλλον αλλά στο παρελθόν όπου η παχυσαρκία ήταν τότε «προτέρημα….» μόνο των ευημερούντων και νωχελικών ευγενών!
ανήκουν όλα στην κατηγορία των υδατανθράκων.
Η συνολική κατανάλωση που προτείνει (μέχρι και έντεκα μερίδες) είναι τελικά υπερβολικά μεγάλη και αναλογικά πολύ μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα διατροφικά συστατικά (δηλ πρωτεΐνες και καλά λιπαρά). Είναι σίγουρο δε, ότι έχει παραπλανήσει πολλές γυναίκες στο να πιστεύουν (μια από αυτές και εγώ κάποτε) πως εάν η διατροφή τους απαρτίζεται από τρόφιμα αυτής της κατηγορίας έχουν εξασφαλίσει μια υγιεινή διατροφή. Αν την ακολουθούμε όμως ακόμα και αν οι ημερήσιες θερμίδες μας είναι μέσα στο θερμιδικό όριο το πιο πιθανό είναι να βάλουμε λίπος και να χάσουμε μυϊκό ιστό. Μπορεί να μην φανεί ότι βάλαμε κιλά με βάση την ζυγαριά μας αλλά να αυξήσουμε την περίμετρό μας και να αφρατέψουμε.
H πυραμίδα τροφίμων επίσης υποθέτει ότι πρέπει να αποφεύγουμε όλα τα λίπη. Δεν ξεχωρίζει τα υγιεινά λιπαρά(πχ ελαιόλαδο, ξηροί καρποί λινέλαιο, ψάρια ) από τα βλαβερά trans-λίπη που είναι βιομηχανοποιημένα και τεχνητά επεξεργασμένα λίπη και βρίσκονται σε πολλές συσκευασμένες τροφές όπως γλυκά και αλμυρά σνακ.
Μια άλλη πιο αποτελεσματική πυραμίδα διατροφής, είναι η λεγόμενη πυραμίδα χαμηλών υδατανθράκων. Είναι καλύτερη από την προηγούμενη και (ιδίως στα άτομα με ευαισθησία στους υδατάνθρακες) προάγει περισσότερο την απώλεια σωματικού λίπους (προσέχοντας βέβαια πάντοτε και το σύνολο των θερμίδων εννοείται). Πάντως ή γνώμη μου είναι ότι και η συγκεκριμένη το τραβάει στο άλλο άκρο και ότι είναι υπερβολικά και άσκοπα αυστηρή με τους αμυλούχους υδατάνθρακες τα δημητριακά και ιδίως τα όσπρια! (τρίτη σειρά στην από την κορυφή). Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι σαφέστατα δύσκολο να την υιοθετήσουν μακροχρόνια.
Η παρακάτω θεωρώ ότι προτείνει μια πιο ισορροπημένη διατροφή και πιστεύω ότι είναι η καλύτερη απ’όλες χωρίς ακρότητες και υπερβολές. Μπορούμε να την έχουμε σίγουρα αν μη τι άλλο για μια γενική καθοδήγηση.
Το πρόβλημα όμως με όλα αυτά τα μοντέλα διατροφής και όλες τις σχετικές θεωρίες είναι ότι γενικεύουν πολύ το διατροφικό πλάνο και σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψη αν μη τι άλλο τις διαφορετικές μεταβολικές ανάγκες του κάθε ανθρώπου.
Τελικά εδώ που το σκέφτομαι εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα ταλέντο να καταφέρνουμε πάντοτε να κάνουμε τα απλά θέματα πολύπλοκα και ενώ η διατροφή μας θα έπρεπε να είναι αυτονόητη έχει καταντήσει ένα μυστήριο και ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και περίπλοκα θέματα που καλούμαστε να λύσουμε.
Αναρωτιέμαι γιατί η παχυσαρκία άραγε είναι μια από τις μάστιγες της εποχής μας; Φταίνε μήπως τα ζαχαροπλαστεία που έχουν φυτρώσει σε κάθε γειτονιά, τα ράφια των σουπερμάρκετ γεμάτα με τυποποιημένες τροφές; Οι υπνωτικές διαφημίσεις στην τηλεόραση; τα περίπτερα σε κάθε γωνιά του δρόμου με όλα τα γλυκά και αλμυρά σνακ διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή; Όπου τελικά και αν στρέψουμε το βλέμμα μας θα δούμε ακατάλληλα διατροφικά σκευάσματα να μας περικυκλώνουν, να μας γοητεύουν γευστικά και να είναι άμεσα εύκαιρα στο πρώτο «τσίμπημα» της πείνας και λιγούρας που θα νιώσουμε. Καταναλώνουμε πρώτα καλά καλά ότι άχρηστο διατροφικά κυκλοφορεί και μετά ψαχνόμαστε για το μυστικό αυτό τέλειο σύστημα που θα φέρει την επανάσταση στον χώρο της διατροφής.
Ας εστιάσουμε επιτέλους στα βασικά. Ας προτιμούμε φυσικές τροφές, τροφές που παράγει η φύση και όχι τις συσκευασμένες από κάποιο εργοστάσιο, ας καταναλώνουμε με μέτρο λίγο απ’ όλα και ας προτιμούμε τους πιο υγιεινούς τρόπους μαγειρέματος. Ίσως τελικά το μυστικό δεν βρίσκεται στα πορίσματα μιας ακόμα έρευνας κάπου στο μακρινό μέλλον αλλά στο παρελθόν όπου η παχυσαρκία ήταν τότε «προτέρημα….» μόνο των ευημερούντων και νωχελικών ευγενών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν απαντώ πλέον σχόλια εδώ. Επισκεφτείτε με στο νέο μου blog www.SpaStoSpiti.gr
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.